Grottes de Neptune, Couvin

In de Grottes de Neptune ligt een ondergronds meer verborgen. Het gaf zijn geheimen nog niet prijs, ondanks de vele pogingen van speleologen.

“Het water doet er 48 uur over om uit de grot te komen. Met een afstand van amper 2 km is dat veel te lang. Er moet wel een ondergronds meer zijn,” vertelt speleologe Pascale Somville. En toch blijft het gebied van de Neptunusgrotten al jaren ongekend terrein.

Pascale Somville is een van de vijftiental actieve speleologen van de ‘Groupe Spéléologique de Charleroi’, een van de oudste speleologenclubs van België. Ze trekken één tot twee keer per jaar naar Petigny om de Neptunusgrotten te verkennen.

“Achter het meer dat de toeristen in een bootje oversteken, is een doorgang tot aan de ondergelopen gang. En daar zien we spleten. We hebben geprobeerd erin te kruipen, maar het is er te smal,” gaat Pascale Somville verder. “Met smalle of ondergelopen gangen kunnen speleologen onmogelijk verder.”

Het laatste gekende punt van de grotten om naar het meer te gaan

“Duikers verkenden de ondergelopen gang,” vertelt Pascale Somville. “Ze gingen tot een diepte van zo’n 10 meter maar verdergaan was onmogelijk.” Ze lijkt in gedachten verdiept: “Maar op een dag zullen we het weten ...”

Ondertussen gaan de zoektochten onverminderd door. Uit onderzoeken met fluorescerende kleurstof, uitgevoerd door de universiteiten van Bergen en Namen, blijkt dat het water meer dan 2,5 km onder de grond aflegt voor het aan de oppervlakte komt.

We probeerden verschillende doorgangen uit, maar zonder resultaat.

Ondergronds wachten nog duizenden ontdekkingen

In hun poging het befaamde meer te vinden, probeerden de onderzoekers verschillende technieken uit. Eerst probeerden ze binnen te geraken via secundaire gangen, maar die bleken te smal voor een menselijk lichaam.

Daarna probeerden ze de verschillende lagen te breken met een koevoet of armkracht, maar de rots bleek veel te hard. “We zouden eigenlijk explosieven moeten gebruiken. Maar zoiets mogen wij niet doen,” vertelt ze. Een Vlaamse club probeerde eens binnen te geraken met dynamiet, maar moest zich al snel gewonnen geven omdat de rots te hard is. “Soms moet je gewoon wat geluk hebben …”

Genieten van ondergronds plezier

In afwachting van de grote ontdekking van dit meer worden de grotten van onder tot boven verkend. Ze zijn ongeveer 2 km lang en hebben twee gangen: een onderste van 422 meter lang en een bovenste van 1080 meter. En daar komen nog enkele holle ruimtes bij. De grote zaal is meer dan 19 meter hoog van vloer tot plafond. “Wat speleologie zo leuk maakt, is niet per se door smalle doorgangen kruipen – wat ik trouwens vermijd, want ik ben een beetje claustrofobisch –, maar eerder grote, geheime, ondergrondse zalen ontdekken,” legt Pascale Somville uit.

We voelen ons dan een beetje als de laatste onderzoekers ter wereld die een ondergronds rijk ontdekken.

Nog iets waar speleologen immens van genieten: de fauna en flora bestuderen. Hier, in de grotten, zie je niet alleen stalagmieten en stalactieten, maar ook vleermuizen, insecten, spinnen, vlinders en de niphargus (een soort van kleine garnaal die echter niet eetbaar is). “We telden 6 of 7 soorten vleermuizen, dus een dertigtal handvleugeligen. Met de verborgen soorten erbij moeten dat er vier keer meer zijn,” vertelt Daniel Lefebvre, een andere speleoloog.

Maar ook wie geen speleologisch materiaal heeft, kan de Neptunusgrotten bezoeken, te voet en met de boot.

Contact:
Neptunusgrotten
Rue de l’Adujoir, 24
5660 Couvin
+32 (0)60 31 19 54
info@grottesdeneptune.be
www.grottesdeneptune.be

©Foto’s/Christophe Vandercam